Als je in Indonesië bent, moet je wat van de tropische vruchten proberen. De smaak kan anders zijn. Waarom is dat anders? Meestal is het gewoon heel vers omdat het fruit lokale producten uit Indonesië zijn. Dus als je op Bali, Lombok of een andere toeristische bestemming in Indonesië bent, moet je het fruit proberen. Het is gezond, lekker en in het juiste seizoen erg goedkoop.
Ik heb ook over eten in Bali geschreven, misschien vind je dat ook wat? Laten we beginnen met de lijst van Indonesische vruchten die je moet proberen.
Salak (Slangenvrucht)
Deze vrucht groeit aan een palmboomsoort die Salacca of Zalaca heet. De Engelse naam is Snake fruit, vanwege de huid die hij heeft. Het voelt aan als schubben en is stevig. Om zo’n vrucht te openen, knijp je in de bovenkant en pel je de schil eraf. De binnenkant lijkt een beetje op knoflook, alleen groter en met een andere geur. De vrucht kan knapperig en een beetje droog zijn of knapperig en vochtig. De smaak is zoet met een beetje zuur. Als hij overrijp is, is de kleur geler en ruikt hij naar alcohol. Deze vrucht is alleen vers in Indonesië omdat het de enige plek is waar hij groeit. Er zijn 15 verschillende soorten Salak.
Het seizoen voor Salak is: Februari – maart
Mango
Zoals in de meeste tropische landen groeit de mango ook in Indonesië. De mango heeft hier vaak een groene of gele schil en afhankelijk van de leeftijd van de vrucht is hij wit van binnen of geeloranje. De geeloranje soort is zoet, sappig en erg lekker. Je kunt een heerlijke smoothie of sap maken van mangovruchten. Als de mango van binnen wit is, is hij erg zuur en wordt hij gebruikt om Rujak te maken. Zorg voor wat extra vitamine C tijdens je vakantie met deze vrucht uit Indonesië.
Het seizoen voor mango is van juni – december, en de meeste oogst is in de maand september. Er zit een enorme pit in de mango
Mangosteen (Manggis)
Dit is een van mijn seizoensfavorieten. Mangosteen heeft een zoete citrussmaak als hij rijp is. Bitterzoet als hij niet zo goed is. De buitenkant moet paars tot zwart van kleur zijn en kan tekenen van bruine vlekken vertonen. Het belangrijkste is dat de vrucht niet hard is en zachtjes uitgeknepen kan worden. De bladeren bovenop moeten groen zijn. Dit betekent dat ze goed te eten zijn en sappig en zoet. Maak bij het openen een klein deukje met je duim en draai de vrucht. Pas op dat de rode sappen niet op je morsen. Binnenin zitten kleine zwarte pitjes, deze zijn niet eetbaar.
De seizoenen voor deze mangosteen (manggis) in Indonesië is van december – maart
Rambutan
Deze vrucht is harig aan de buitenkant met verschillende tinten rood. De binnenkant is geleisappig met een smaak die dicht in de buurt komt van leechi. De binnenkant heeft een zaadje, dat soms een houtachtige textuur afgeeft van het zaadje naar het midden van de vrucht. Het zaad is niet eetbaar. De vrucht groeit aan takken van een boom. Als je de ramboetan koopt, heb je een heleboel dunne takjes waar de ramboetan aan vastzit.
Het seizoen voor deze vrucht in Indonesië is van september – april.
Ananas
Ananas is een populaire tropische vrucht. De smaak kan een beetje zuur zijn, wat betekent dat hij iets te vroeg is bereid (na enkele dagen). In latere stadia bevat het fruit meer suiker en wordt het zoeter. Het is te laat als de vrucht een beetje flauw, bitter of zelfs smaakloos wordt. In Indonesië is de ananas een stuk kleiner dan in andere landen. De ananas in Indonesië heet Nanas Palembang. Palembang is de stad in Zuid-Sumatra waar hij groeit. De vrucht is het hele jaar door verkrijgbaar, maar wordt in december januari geoogst.
Papaja
Dit was het eerste fruit in Indonesië dat ik heb gegeten. Het was een verfrissende zoete verrukkelijke smaak. Het leek tussen oranje en rood in. Het hotel waar ik verbleef maakte er een decoratieve snede van. Dit is een veelvoorkomende vrucht die in hotels wordt geserveerd
Banaan (pisang)
Er zijn veel verschillende soorten bananen in Indonesië. Ze variëren ook van kleur als ze klaar zijn om te eten. Sommige zijn groen en zoet. Je kunt aan de schil voelen wanneer hij klaar is, hij is klaar als hij zacht is. De groene zoete banaan bevat minder kalium maar meer suiker. Dan zijn er nog de kleine gele bananen. Deze heerlijke bananen zijn in één hap op. Sommige bananen zijn bedoeld om te koken, ze zijn groter dan normaal. Ze worden gebruikt om te bakken (pisang goreng) of om te koken.
Jackfruit (nangka)
Jackfruit by Maya A. P from Pixabay
Jackfruit is een grote vrucht die wordt gebruikt om mee te koken in Zuidoost-Aziatische gerechten. Babi Guling wordt vaak aangevuld met gekookte jackfruit. Het geeft een romige smaak, de textuur is zacht en mals. Het zaad kan ook worden geconsumeerd.
Het seizoen voor jackfruit is tussen mei – september.
Durian
Je hebt vast wel eens gehoord van de stinkende vrucht Durian. Sommigen zeggen dat het naar (ongewassen) voeten ruikt, anderen naar een stinkende scheet. Deze geur gaat niet weg. Tijdens het seizoen, als het vers is, ruikt het helemaal niet zo. De geur is sterk, maar erg zoet als hij vers is. Als je durian koopt, ga er dan voorzichtig mee om, de stekels doen pijn omdat ze scherp en hard zijn. Het openen van durian moet buiten gebeuren, deze vrucht geeft een sterke geur af.
Ik heb onlangs een artikel geschreven over hoe je durian moet kiezen. Het is uitgebreide informatie over deze vrucht, hoe ik hem uitzoek en natuurlijk hoe je hem openmaakt en eet.
Als je deze vrucht voor het eerst proeft, raad ik je aan om hem vers te proeven en geen verwachtingen te hebben van “yukz, wat een stinkende vrucht”. Op dat moment zul je het of vreemd vinden en meer willen om het beter te proeven of je zult het meteen niet lekker vinden. Als je meer wilt, vind je het al lekker genoeg. Pas op, het is erg verslavend. TIP: Neem geen Durian mee in het vliegtuig.
Het seizoen voor Durian is van oktober – februari
Zuurzak
Zuurzak heeft zijn naam al te danken aan de zure smaak. Maar tegelijkertijd is het ook zoet. Hij bevat veel antioxidanten en vitaminen. Pas op voor de zaden, ze zijn niet eetbaar.
De Sirsak wordt vaak overschaduwd door zijn stekelige neefje, de durian, maar heeft zijn eigen reputatie opgebouwd, niet alleen vanwege zijn verrukkelijke smaak, maar ook vanwege zijn rijke scala aan gezondheidsvoordelen. Naast de al genoemde toepassingen bij hartaandoeningen, leveraandoeningen, artritis en astma, wordt de sirsak in de traditionele geneeskunde ook geprezen om zijn kankerwerende eigenschappen.
Soursop bevat acetogeninen, alkaloïden en quinolonen in de vrucht waarvan wordt aangenomen dat ze kankercellen bestrijden en de grootte van tumoren verkleinen. De bladeren van de Soursopboom worden vaak gekookt en geconsumeerd als thee, waarvan traditioneel wordt aangenomen dat het het immuunsysteem versterkt.
De zaden van de Soursop hebben ook emetische eigenschappen, die kunnen helpen bij de behandeling van misselijkheid en braken. Dus als je de volgende keer aan die verfrissende sirsak-cocktail nipt, denk er dan aan dat je niet alleen je smaakpapillen verwent, maar mogelijk ook je gezondheid.
Raadpleeg altijd een arts voordat je fruit of planten voor medicinale doeleinden gebruikt.
Het seizoen voor de zuurzak loopt van juni tot september.
Sterrenvrucht
Deze vrucht komt ook oorspronkelijk uit Indonesië (en enkele andere landen). Het is een beetje een zure appelsmaak. Het is iets voor als je er al van houdt. Ik heb sterfruit ook in warme soepen gegeten. De smaak was meer die van de soep, maar niet meer zo zuur. De textuur is vergelijkbaar met die van peer en appel.
Dukuh (Langsat)
Dukuh (Duku), ook wel Langsat genoemd, is een populaire vrucht in Indonesië die meestal in trossen groeit en vooral op de eilanden Sumatra en Java te vinden is. De doorschijnende, sappige segmenten bieden een unieke mix van zoete en lichtzure smaken. De vrucht wordt vaak verward met Longan vanwege de visuele gelijkenis, maar het smaakprofiel is anders.
De buitenste schil van de Duku is dun en gemakkelijk te schillen, waardoor het sappige vruchtvlees binnenin zichtbaar wordt. Wees echter voorzichtig met het eten, want sommige soorten bevatten bittere zaden. Duku bomen dragen vaak vruchten tijdens de overgang van het natte naar het droge seizoen, waardoor ze een lekkernij zijn om naar uit te kijken tijdens deze periodes.
Behalve dat het een heerlijke snack is, zit Duku ook boordevol essentiële vitaminen en mineralen, vooral vitamine C, die de immuniteit helpt te verhogen. Het is niet ongewoon om Duku te vinden in lokale desserts of gewoon met een beetje zout of chili om de smaak te versterken.
Bij het afpellen van de schil zit er binnenin een witte vrucht en een zaadje. Eet het zaad niet. De smaak is zuur als hij nog niet rijp is. Maar als hij rijp is, smaakt hij als een snoepje met een klein vleugje kaneel. Ik heb dit maar een paar keer gegeten, dus mijn smaakpapillen kunnen het niet helemaal goed hebben. Als ik kan zal ik dit in de toekomst zeker nog eens proberen.
Lengkeng (Dimocarpus Longan)
Lengkeng, beter bekend als longan, bevat niet alleen een heerlijke essentie, maar weeft ook een tapijt van verhalen uit de Indonesische archipel. Volgens de folklore werd dit doorschijnende juweeltje van een vrucht ooit beschouwd als een symbool van liefde en romantiek. Geliefden ruilden hem als aandenken en koesterden het beschermende ‘drakenoog’ dat over hun band zou waken.
Maar het zijn niet alleen verhalen die Lengkeng in het hart van de Indonesische cultuur laten pulseren. Duik tijdens het seizoen een lokaal eethuisje of kraampje binnen en je vindt verrukkelijke desserts met deze vrucht in de hoofdrol. Lengkengpudding, een doorschijnende gelatineachtige lekkernij met sappige hele longans, is een favoriet onder zowel de lokale bevolking als toeristen. Er is iets magisch aan het lepelen in een gekoeld dessert, waarbij de delicate zoetheid van Lengkeng danst op je gehemelte terwijl je geniet van de tropische ambiance.
Deze delicate vrucht houdt niet op bij desserts. Zijn aromatische aard vindt ook een plek in hartige gerechten, vaak als verrassend element in stevige maaltijden. De volgende keer dat je door Indonesische straten dwaalt, laat het oog van de draak je dan leiden naar een smaak die een brug slaat tussen moderne verlangens en oude verhalen.
Lengkeng (Longan) en Dukuh (Langsat) zijn niet hetzelfde. Het zijn verschillende vruchten, hoewel ze allebei oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië komen en deel uitmaken van de grotere zeepbesfamilie. Hier is een kort onderscheid:
- Lengkeng (Longan, Dimocarpus Longan):
- Algemeen bekend als Longan in het Engels.
- Het vruchtvlees is doorzichtig en omringt een groot zwart zaad, waardoor het eruitziet als een “oog”, vandaar de alternatieve naam “Drakenoog”.
- De smaak is zoet, enigszins muskusachtig en wordt vaak vergeleken met die van lychee.
- Dukuh (Langsat, Lansium Parasiticum):
- Bekend als Langsat, Lanzones of Longkong in het Engels.
- Kleine, aardappelachtige vruchten in trossen die lijken op druiven.
- Ze hebben een dunne, gele schil die gemakkelijk te verwijderen is. De binnenkant is doorzichtig met segmenten die lijken op knoflookteentjes.
- De smaak is een mix van zoet en zuur. Een goede vergelijking zou een combinatie van druif en grapefruit zijn.
Beide vruchten zijn heerlijk en worden vaak gegeten in Zuidoost-Azië, maar ze verschillen qua uiterlijk, smaak en textuur.
Het seizoen voor Lengkeng (Dimocarpus Longan) is van september tot april.
Sawo Kecik
Sawo Kecik, een vrucht die overal op Bali te vinden is, heeft een gladde schil. De vrucht zelf smaakt naar minder sappige verse pruimen. Het is ook geen erg dichte vrucht. Probeer het uit, nieuwe smaken kunnen plezier brengen. Wie weet vind je deze vrucht wel lekker.
Kokosnoot
Jonge kokosnoot (de groene op de foto) is een verfrissend genot. Het kokoswater bevat elektrolyten en stilt de dorst. Koop dit drankje ergens op straat, of in een warung. Ze snijden het voor je open. Als je klaar bent met drinken, snij je hem open (je hebt hier een groot stuk gereedschap voor nodig), en kun je het kokosvlees eruit schrapen. Dit is het hele jaar door verkrijgbaar.
Pomelo
Hij lijkt op een grapefruit maar smaakt net iets anders. De bitterheid van de grapefruit is er niet. Deze vrucht kan zo groot zijn als een kokosnoot. Je proeft dat het een citrusvrucht is en niet al te zoet. De vrucht heeft een uitgebalanceerde smaak als hij rijp is.
Dragon fruit (Drakenvrucht)
Last but not least de drakenvrucht. Deze naam klinkt heel cool, en de vrucht ziet er zelfs nog cooler uit! Van binnen is hij wit of paars. Ik heb hem alleen paars gehad. De textuur lijkt op die van kiwi en de smaak is zoet, maar niet heel zoet. Deze vrucht laat je plas er paars uitzien als je de paarse versie eet. Het voordeel is dat het je immuunsysteem een boost geeft en het is heerlijk om te eten of te drinken als shake.
Het seizoen voor drakenvruchten loopt van december tot mei.
Tamarillo (Boom Tomaat)
De tamarillo, ook wel boomtomaat genoemd, wordt vaak verward met een tomaat omdat hij er hetzelfde uitziet, maar biedt een unieke smaakervaring die je niet mag missen als je in Indonesië bent. Tamarillo’s komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, maar worden op grote schaal geteeld in verschillende delen van Indonesië. Ze zijn er in zowel rode als gele variëteiten.
Als je de tomaat opensnijdt, word je begroet met sappig vruchtvlees met een pittig-zoete smaak. De textuur lijkt een beetje op die van een tomaat, maar de smaak is tropischer. De buitenste schil is een beetje bitter en wordt meestal niet gegeten.
Tamarillo’s worden het best vers gegeten met een beetje suiker of zout om hun smaak te versterken. Zin in jam, sap of wil je het mengen in een gerecht? Ze hebben deze coole zuurzoete mix die wonderen doet. Het zijn misschien niet de supervruchten in Indonesië, maar je wilt het misschien wel proberen!
Het seizoen voor tamarillo’s in Indonesië loopt voornamelijk van april tot juni.
Wat is jouw favoriete tropische vrucht uit Indonesië?
Hoi, ik ben Dwi. Ik ben blogger, reisagent, moeder van een lieve dochter en vrouw van mijn echtgenoot. Huisje boompje etc. Ik maak en plan reizen op Bali en eilanden in de buurt voor de kost en doe dit al meer dan 14 jaar. Neem contact op via contact [at] taletravels.com